లావాలా పొగులుతోంది మదిలో
లార్వాలా వేచివుంది పరిపక్వతకై
నిరంతరం నిజం నిజం
మూర్ఛనలూ మూలుగులు
కుములుతోంది రజం రజం
కనబడవిపుడే పొగలు సెగలు
యిపుడే కురియవు రవ్వలూ రాళ్లు
యుగయుగాల తపన
దినదినాలు అంతరాన
అగణిత మధనాల పెనగి
వేడి కమ్ముకుంటున్నది గానీ
గుండెపొరలిపుడే పగలవు
అయితే కన్నీరెపుడో ఆవిరి
అగ్నిపర్వతం ఆత్మాక్రోశం
వినబడదెపుడూ
మంటలెగిసి మిన్నుతాకి
పొగలు చిమ్ముతూ లావాదుఃఖంతో
పగలాలి అయినా
బూడిదప్రోవులలో మిగిలిన
పెనగి నలిగి సొలసిపోయిన
ఆఖరి మూలుగులే గానీ
పర్వతం బ్రద్దలైనపుడు
కేకలు వినబడవు
కన్నీటి యెరుపూ
మంటల పసుపూ
నిరాశ నలుపూ
చివరికి నుసి
మళ్లీ కలుద్దాం.
Later, people.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 License.
5 comments:
Very powerful stuff this is. Is this the poem you mentioned that you never punctuated, because cadences do the job? And which volcano did you have in mind, by the way?
Nice Blog.
Happy to see you here.
Will come back in free time and read whole stuff.
Ash- I always felt punctuation in Telugu is not really necessary. Kraktoa, of course.
oremuna- Hi. Welcome and thanks.
ఆత్మాక్రోశం వినపడట్లేదు కానీ ఇక్కడ ఈ కవితలో కనిపిస్తుంది.అద్భుతం.
Radhika- Thank you kindly lady. I apologise for replying in English but managing lekhini and cnp with one hand is more than I can manage.
Post a Comment