ప్రకృతి ప్రస్తుతం

There are many influences a poet comes under: all poets you read shape your thinking, help you hone your method and voice; they entice you to mirror, however unconsciously, their style of saying things when you write what you think is an original. It happened to me too, but I am rather satisfied with this piece that Bairaagi inspired.


అనుభవం కల్లోలతరంగాలు
నెమ్మదించిన పిదప
హృదినీలతటాకమ్ములో
కత్తికోత ఎడబాటు నెత్తుటి చాలు

నెత్తుటి చాలును ప్రతిబింబిస్తూ
పూర్వాశావిశాలగగనమ్ములో
నిరీక్క్షణ లేతయెరుపు
విషాదం చేవ్రాలు

మళ్లీ కలుద్దాం.
Until next time, people.

హయికూ సందేహాలు

సంద్రతీరాన
అలల ముద్దులకి
వేచివున్నాను

అడుగు వేస్తే
కెరటం తాకవచ్చు
అయినా సరే

నిలబడ్డాను
సంశయిస్తున్నాను ఆ
కెరటం కోసం

అనుభవాలు
తమంత తాము రావా?
ఆహ్వానించాలా

కాలిపోయే ఈ
కర్పూరం గాలిలోనూ
కరిగిపోదా?

సంశయం నీడ
కన్నా క్రియ వేడిమి
ఉత్తమం కాదూ?

Later, folks.

రౌద్రిజాలు

చీకట్లో వొప్పుకొన్న నిజాలని
వెలుతురు ముంచివేసి మరుగు పరుస్తుంది
నిన్న రాత్రి నీ చేతిలోని వణుకుని
ఈ ఉదయం నువ్వు గుర్తుకి తెచ్చుకోవు

కాళరాత్రికి పెనుగాలి తోడు
ఎదలో నిరాశా నిస్పృహా జోడు
నిరాశా నిస్పృహా రైలు పట్టాలయినపుడు
జీవితం గమ్యం దుఃఖం కాక తప్పదు

నీడలా చీకటే కనుల కమ్మినపుడు
వెలుగు నీ చుట్టూ పరచుకోదు
చీకట్లో వెలిగించొక చిన్ని ప్రమిదెని
అని అనడం బహు సులభం

అసలీ చీకటి ఎలా ఎందుకు ఎప్పుడు
అని ప్రశ్నించుకో ఎప్పుడో ఒకప్పుడు
జవాబు కోసం వెదకే సడిలో
మరుగు పడుతుంది దుఃఖం

కారణం : పరిశోధన పరిశీలన తర్కం

తాత్పర్యం : బాధకొకటే మందు
మేధని మళ్ళించడం
(కాలి క్రింద గొయ్యి వున్నా
చూపు నింగికి సారించడం)

మళ్లీ కలుద్దాం.
Till the next time, folks.

లాలస రాగం

కోర్కె నల్లని నదీ ప్రవాహంలో
తృప్తి కిరణాలు మువ్వగోపాల పదాలు
రక్తనాళాలలో మ్రోగుతున్నదదేమి రాగం, మోహనం
అస్థికాండాల అంచుల్లో గుండె లయ యిపుడు ఆది తాళం
తీరని కామన రక్తనాళాలూదే తపన మురళి
జ్వలిస్తుందీ మేన అణువణువునా ఆహిరి
జాగృతయౌ కుండలిని యిపుడు కాలవ్యాళం
కణతల్లో గుండె లయకు మృదంగతాళం

Later, people.
మళ్లీ కలుద్దాం.

విచికిత్స

పెదవి పైన పెదవి ఆని

కడలి నింగి ఋణానుబంధం
నీలిమ లోతులు తరచి చూసి
నీలిమ అంచులు తాకి చూసి
ఎవరు దాత? ఎవరు గ్రహీత?

పెదవి పైన పెదవి ఆని

గాలి జ్వాల సహజీవనం
అస్తిత్వమంతా పరచుకుని
అగ్నిలోకి వీచి వీచి
ఎవరు చేత? ఎవరు ఊత?

పెదవి పైన పెదవి ఆని

కర్త క్రియల అవినాభావం
నరాల చివర్ల మోహం వణికి
వ్రేళ్లు తాకితే స్వర్గం తొణికి
ఎవరు స్పర్శ? ఎవరు పులకింత?

పెదవి పైన పెదవి ఆని

జీవన్మరణాల తర్కం
ఒక జ్ఞాపకం మొదలు ఒక కోరిక తుది
ఒక ప్రాణికి పునాది ఒక అధ్యాయం సమాధి
ఎవరు సృష్టి? ఎవరు స్రష్ట?


పెదవి పైన పెదవి ఆని
ఎవరు నీవు? ఎవరు నేను?

Vigil

This is a translation of జాగరణ రాత్రి, and it took some trial, tribulation and travail even, I tell you.

Dark is this night
Now
Thirst is the state

(seeking in the dark)
Song of night lives
Soul-rending

On edge of thought
In mind's sky
Shines a lone star

Crossing the Styx of life
With no coin for the ferryman
Dreamlike my childhood
Meadow of night

On paths my lost self
Wanders astray upon
Lie strewn tales of lost sorrows
Of everyone ever

Dark is this night
Now
Quest is the state

Rises a sliver of dawn moon
A doubt every moment
Seek to solve
Riddle inside riddle
Finding solution at end
In recesses of self

This night
In the sky of my eye
Flares a white flame
Sudden lightning
Bleaches the east

Last journey of renunciation
Into sanctum of self
Dawn enters heart
Stage right.


మళ్లీ కలుద్దాం
Later, people.