నక్షత్రాలని ప్రవేశపెట్టే
నల్లదనం యింకా అలుముకోని వేళ
మారుమూల పల్లెల్లో గోధూళి వేళ
మహాపట్టణాలలో వాతావరణ కాలుష్యం వేళ
గాలికి వాలే రెల్లుగడ్డి వేళ
బాధలో
వేచి వుండు
లేచివుండు
చంద్రవంక ఒక చన్ను మాత్రం
రేఖామాత్రంగా కనబడే అమ్మాయి
అశరీరి
అనామిక
కనబడని రహస్య తారక
ఆమె నాభి
వేచి వుండు
లేచి వుండు
ఆమె జీవితకాలసూత్రం జారుతుంది
వేకువ చుక్క వెలిగే ముందు
వెలిసే చీకటి వేళ
ఎక్కడో పిట్టల వేళ
ఇక్కడ కాకుల వేళ
ఎంత క్షణికం!
వేదనావాహిని
ఎంత నిరంతరం!
వేచి వున్నావు కదూ?
ఉమాశంకర్ కి అనువాదం
మళ్లీ కలుద్దాం.
Later, people.
Wednesday, June 13
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
What a brilliant poem, Lali. Publish the original, too. Please.
Post a Comment